یک نگاه به اروند کرد، صاف صاف؛ آرام آرام؛ دریغ از یک موج کوچک؛ ماه هم وسط آسمان! همه جا روشن روشن بود.
گفت: « بچه ها بی خیال! کجا بریم با این وضعیت؟ یه موج هم رو آب نیس. نفس بکشیم صدامونو می شنون؛ چه برسه به شناسایی.»
***
به یک ربع نکشید؛ هوا ابری شد، اروند طوفانی و چشمای ما هم...
|